Na krakowskich scenach przewijało się wiele dramatów, musicali i komedii, a także większe i mniejsze produkcje, które rozgrywają się na jego przestronnych scenach. Każdego roku w teatrach odbywa się co najmniej kilkadziesiąt przedstawień, a każdy z nich różni się od innych, ma własną historię do opowiedzenia poprzez dramat, komedię lub muzykę. Różnorodność, którą prezentują, czyni je idealnymi miejscami do spędzenia dobrej jakości czasu z przyjaciółmi lub rodziną.
Kraków posiada klika teatrów, które służą kulturalnym potrzebom wszystkich mieszkańców miasta. Zapewniają przestrzeń do dzielenia się swoją sztuką przez wykonawców, lokalnych twórców teatralnych i osoby indywidualne. Zawsze były integralną częścią życia miasta i życia kulturalnego i pozwalały przeżyć niezapomniane chwile i łączyć ze sobą pokolenia.
Teatry w Krakowie:
- Krakowski Teatr Scena STU
- Teatr Lalki, Maski i Aktora Groteska
- Teatr Nowy
- Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej - Duża Scena i Nowa Scena
- Scena Kameralna
- Teatr Bagatela - Duża Scena i Scena na Sarego
- Teatr im. Juliusza Słowackiego - Duża Scena i Scena Miniatura
- Teatr KTO
- Teatr Ludowy - Duża Scena, Scena Stolarnia i Scena Pod Ratuszem
- Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie
- Teatr Łaźnia Nowa
- Teatr Barakah
- Teatr Scena EL-JOT Krakowska Opera Kameralna
- Teatr Lalki i Aktora Parawan
- Teatr Lektur Szkolnych
Trochę historii
Teatr krakowski powstał w dobie polskiego oświecenia. Natomiast Architekt Szczepan Humbert przebudował dwa domy przy ulicy Jagiellońskiej w Krakowie w 1799 roku i tak powstał teatr dla Jacka Kluszewskiego. Istnieje on do dziś i jest powszechnie znany jako Teatr Stary. W Krakowie było też kilka balowych sal, w których wystawiano sztuki na bankietach, a Pałac Saski otwarty w 1803 roku jest jednym z takich miejsc.
W czasie okupacji niemieckiej większość kręgów kulturalnych, a tym teatry, całkowicie upadła. Tajne teatry dla Polaków były wystawiane w prymitywnych warunkach, w mieszkaniach czy małych lokalach. Natomiast w powojennej Europie życie teatralne zostało ożywione i ośrodki teatralne powstawały oraz pokazywały stare i nowe produkcje.
